10 Ülkenin Tuzu Azaltma Politikaları

Tuz, hemen hemen her kültürde tatlandırıcı bir bileşen olarak kullanılan, dünyada en çok tüketilen baharatlardan biridir. Tuzun, uygun vücut fonksiyonu için gerekli elektrolitleri ve mineralleri sağlayan temel bir besin olduğu uzun zamandır bilinmektedir. Bununla birlikte, aşırı tuz tüketimi yüksek tansiyona, inme ve kalp hastalığı riskinde artışa neden olabilir. Bu nedenle, birçok ülke, eğitim girişimleri, halkı bilinçlendirme kampanyaları ve gıda üreticileri ve tuz açısından zengin yemekler sunan restoranlara ilişkin düzenlemeler yoluyla vatandaşları arasında tuz tüketimini sınırlamak veya azaltmak için politikalar çıkarmıştır.

ABD

ABD şu anda şirketlerin ambalajlarına tuz hakkında bilgi ekleyip eklememeye karar verebilecekleri gönüllü bir etiketleme sistemi kullanıyor. Pew Charitable Trusts tarafından 2012 yılında yapılan bir araştırmaya göre, ABD süpermarketlerinde satılan paketlenmiş gıdaların %75’inden fazlasında sodyum içeriğinden hiç bahsedilmemiştir. Amerikalılar günde ortalama 3.400 miligram (mg) sodyum tükettikleri için bu özellikle sorun teşkil etmektedir – çoğu uzmanın sağlık için ideal olduğunu söylediğinin neredeyse iki katı. Hastalık Kontrol ve Önleme Enstitüleri (CDC) tarafından yapılan başka bir araştırma, ABD’li yetişkinlerin %2’sinden daha azının tuz alımını sınırlamak için halk sağlığı önerilerini takip ettiğini buldu.

Almanya

Alman hükümeti günde 6 gramdan (2.4 çay kaşığı) fazla olmayan bir günlük alımı tavsiye ederken, mevcut seviyeler 8,5 grama (3,7 çay kaşığı) daha yakındır. İlk başta, öneriler bağlayıcı değildi ve yalnızca yüksek tansiyon veya sodyum fazlalığı ile ilişkili diğer durumlar için risk altındaki kişilere yönelikti. Ancak, 2006’dan beri zorunlu hale getirildiler. 2011’de Almanya’daki tüm gıda üreticilerinin, her bir üründe ne kadar tuz bulunduğunu ambalajlarında açıkça göstermeleri ve bölgesel sağlık yetkilileriyle yapılan gönüllü anlaşmaların bir parçası olarak ürünlerinin tuz içeriğini kademeli olarak azaltmayı hedeflemeleri gerekiyordu. Hükümet ayrıca meyve ve sebze alımlarını sübvanse ediyor ve beslenme eğitimi programları için yılda 200 milyon dolardan fazla harcıyor.

İngiltere

Sağlık Bakanlığı yetişkinlerin günde 6 gramdan fazla tuz tüketmemesini önermektedir. Kardiyovasküler hastalıklardan kaynaklanan ölümlerin yaklaşık %40’ından sorumlu olmasının yanı sıra, çok fazla tuz yemekten kaynaklanan yüksek tansiyonun NHS tedavisinde yılda 1,6 milyar sterline mal olduğu ve hastalık ve erken ölüm nedeniyle üretkenlik kaybı olduğu tahmin edilmektedir. Milletvekilleri tarafından hazırlanan dev bir rapor, Britanya’nın gıda endüstrisini tuzu azaltmaya çağırdı – aynı zamanda diyetimizin diğer bölümlerinde (doymuş yağı kesmek gibi) büyük değişiklikler çağrısında bulundu. Avam Kamarası Sağlık Komitesi’nin raporu, insanların artık çok fazla tuz tükettiğini ve İngiltere’deki yetişkinlerin her gün 9 gr – yememiz gerekenin yaklaşık iki katı – aldığını iddia ediyor. Bu rakam hala önerilen seviyelerin üzerinde.

Avustralya

Avustralya’da, paketlenmiş gıdalardaki tuz içeriğini azaltmak için endüstri grupları tarafından bir dizi üç gönüllü anlaşma geliştirilmiştir. Bu anlaşmalar, Avrupa ve Yeni Zelanda’daki benzer girişimlerden sonra modellenmiştir. İlk anlaşma süpermarket raflarında bulunabilen paketlenmiş gıdalara odaklanırken, sonraki anlaşmalarda restoranlarda satılan işlenmiş gıdalar, paket servis ve yemek hizmetleri ve havayolları tarafından sunulan mallar ele alındı. Bu üç program birlikte, tüm perakende satış noktalarında paketlenmiş gıda ürünlerinin tuz içeriğinde 2010’dan bu yana ortalama yüzde 9’luk bir azalma sağladı. İlerleme kaydedilmiş olsa da, paketlenmiş gıda ürünlerinin tahmini yüzde 15’i, tipik bir 2.000 kalorilik diyete dayalı olarak tuz alımı için önerilen günlük limitleri hala aşıyor.

Hollanda

2012 yılında Hollandalı milletvekilleri, işlenmiş gıdalarda tuz alımını %20 oranında azaltma planını kabul etti. Eklenen sodyumdan kaçınmak için, gıda üreticilerinin tuzdan şifalı bitkilere ve baharatlara geçmesi veya tadına yardımcı olabilecek diğer katkı maddelerini kullanması teşvik edildi. Öncesi ve sonrasında elde edilen sonuçlar, Hollanda vatandaşlarının gerçekten tuzu azalttığını, ancak daha az kalori tüketmediklerini gösterdi – daha fazla yediler çünkü tuzlu yiyecekleri daha az seviyorlardı. Hollanda hükümeti politikasını buna göre revize etti; yeni mevzuat, gıda şirketlerini genel ürünlerinin besin değerini azaltmak yerine sodyum içeriğini düşürmeye teşvik ediyor.

Kanada

Kanada’da tuz alımıyla ilgili bir rapora yanıt olarak Health Canada, 2015 yılına kadar sodyum alımının günde bir çay kaşığının (2300 miligram) altına düşürülmesi çağrısında bulundu. 2011 Kanada Toplum Sağlığı Araştırması, günlük ortalama sodyum tüketiminin 3.400 miligram olduğunu buldu. Hedefine ulaşmak için Health Canada, 2010 yılında gıda üreticilerinden ve restoranlardan ürün ve menü tuz içeriğini azaltmalarını isteyen gönüllü yönergeler yayınladı. Ayrıca okulların hazırladıkları yemeklerde daha az tuz kullanmaları teşvik edilmiştir. 2014 yılında yapılan bir anket, okul yönetim kurullarının yüzde 73’ünün yemek hizmetlerinde bir tür sodyum azaltma politikası uyguladığını gösterdi. İlerleme kaydedilirken, yakın tarihli bir çalışma, yüksek ilerleme kaydedilirken, yakın tarihli bir araştırma, bugün Kanadalılar tarafından tüketilen işlenmiş gıdaların çoğunda yüksek düzeyde sodyum bulunduğunu bildirdi.

Finlandiya

Finlandiya hükümeti, halkının daha az tuz tüketmesini sağlamak için 2010 yılında agresif bir program başlattı. 5,5 milyonluk nüfusuyla Finlandiya şu anda 2016 yılına kadar günlük sodyum alımını %40 azaltma hedefine ulaşma hızında. %40’lık bir azalma kulağa pek hoş gelmeyebilir, ancak bu her erkek, kadın ve çocuğun yalnızca günde yaklaşık bir çay kaşığı tuz tüketmeli. Bu, Amerikalıların tükettiğinin sadece yarısı kadar. Amaç? Kalp hastalığını ve felçleri azaltmak! Finlandiya, 1986-89’da tuz tüketimini %27 oranında azalttıkları benzer bir kampanyayla zaten başarıya ulaşmıştı. O yıllarda kalp krizlerinin azaldığı fark edildi!

Portekiz

Bu ülke, politika değişiklikleri ve özel girişimlerin bir araya gelmesiyle tuz alımını yüzde 15 azalttı. 2007’de Portekiz, tuz alımını azaltmak için hedefler belirledi: yüksek düzeyde sodyum içeren paketlere uyarı etiketleri koymak, restoranlarda serbest miktarları sınırlamak ve gıda şirketlerinin yüksek düzeyde sodyum içeren gıdaların reklamını yapmasını yasaklamak. Ertesi yıl, Portekiz, yüksek tuz içeriğine sahip paketlenmiş ürünlere vergi uyguladı ve etiketleme gerekliliklerini düzenlemek için bir sistem uygulamaya koydu. Ek olarak, Portekiz okulları artık daha az işlenmiş et ve daha fazla taze ürün içeren öğle yemekleri sunuyor. Bu girişimler, ürünleri rakiplerininkinden daha az içerik içeriyorsa satışlarını kaybedeceklerini hisseden bazı gıda üreticileri tarafından dirençle karşılandı – ancak araştırmalar tüketicilerin daha sağlıklı oldukları için bu ürünleri diğerlerine tercih ettiğini gösteriyor.

Danimarka

2011 yılında Danimarka, gıdalarda tuz için önerilen maksimum seviyeyi belirleyen birkaç ülkeden biri oldu. Politika, hem satın alınan hem de hazırlanan gıdalara sınırlamalar getirmektedir. Danimarka’nın yeni yasasına uymak için birçok gıda üreticisi, ürünlerini tüketiciler için daha lezzetli hale getirmek için tuz seviyelerini düşürmeye başladı. Bu politikaların uygulanmasından bu yana Danimarka diyetleri hakkında henüz resmi bir anket yapılmamış olsa da, benzer politikalar uygulayan diğer ülkelerde günlük tuz alımında genel bir düşüş görüldü. Örneğin, günlük tuz alımını azaltan ülkeleri inceleyen yakın tarihli bir araştırma, ortalama kan basıncında bir düşüş ve düşük tuzlu gıdalara daha fazla erişim gösterdi. Bunun gibi rakamlarla, tuzu azaltılmış ürünleri eşit derecede lezzetli buldukları sürece, insanların bu tür yasalara isyan etmesi pek olası görünmüyor!

Şili

Şili hükümeti, endüstri ve tüketicilerle birlikte tuz azaltma girişimlerini teşvik etmek için 2006 yılında Ulusal Tuz Azaltma Stratejisi başlattı. Şili ayrıca, tuz içeriği yüksek gıdaların uyarı işaretleri ile etiketlenmesini gerektiren bir yasa çıkardı. 2008’de, örneklenen gıdaların %64’ünün 100g porsiyon başına 1g’den az tuz içerdiği bulundu. Amerika Birleşik Devletleri, tuz oranı yüksek gıdalar için uyarı etiketleri ekleyerek Şili örneğini izlemelidir.